Vrijdag zou een rustige dag moeten geweest zijn, dacht ik, maar het is iets anders verlopen.
S morgens liep het al mis, ik was op weg naar de Dender voor mijn training en ik had al bijna een verkeersongeval (een oudere heer had voorrang van links). Ik was nog van slag hierdoor met als gevolg dat ik mijn fiets liet vallen bij het uitladen, ik lag helemaal in de knoop ergens tussen de auto en de fiets grrr.
Dan tijdens mijn training, reed ik vooraan plat, net op het verste punt van mijn auto. Wetende dat ik met tubes rijd, en die zelf niet terplaatste kan vervangen, was het een gesukkel om terug te geraken. Dan maar snel naar Peter, mijne mekanieker (onze fietsenmaker BCP).
Toen moest ik nog onverwachte boodschappen doen, auto inladen en tot rust komen.
Toen iedereen thuis was van school en werk, konden we eindelijk vertrekken. De GPS gaf 2u30 aan, wat wou zeggen rond 19u ter plaatse in Dirbach.
Maar .. na een uur file begon iedereen op ons te wuiven en rare gebaren te maken. We stonden plat achteraan. AiAi wat nu gedaan?? Om te beginnen konden we de auto helemaal (inclusief fiets, wielen en reservewielen) leeghalen want reservewiel stak ergens onderaan in de koffer. Nadat het reservewiel er op zat, konden we op zoek naar een nieuwe band... ondertussen was het al rond 18u, een nieuwe band vinden was een onmogelijke zaak, band is té breed en niemand heeft die op stock. Ook iedereen sloot zijn deuren om het weekend in te gaan. Daar stonden we dan !!! Ik wou al terugkeren naar huis want met zo een reservewiel is het onmogelijk om naar Luxemburg verder te rijden. Maar dat was buiten mijn vrouwke gerekend. Zij nam de telefoon, belde naar Filip (onze getuige op den trouw) en vroeg een andere auto hahaha dat had ik zelfs niet durven denken of vragen. En jaja, we kregen al direct de Fred (ne goeie maat) zijn auto. Voordat we in Westerlo aankwamen, had Filip al voor een vervangband gezorgd!! De bandenspecialist Colson stond ons zelfs op te wachten ( tot lang na de werkuren) om ons verder te helpen. Uiteindelijk zijn we dan toch in Dirbach aangekomen alleen met wat vertraging, het was 23u!!!
Nen dikke merci aan alle redders van deze hachelijke dag, Merci Peter, Filip, Fred en Paul!!!
