dinsdag 21 juni 2011

Louny Tsjechië 2011 EHC

De reis naar Louny zou voor mijn part niet doorgegaan zijn. Ik was moe, mijn trainingen gingen niet meer en de goesting was ver te zoeken. Mijn vrouwtje was echter niet te houden en wilde kost wat kost vertrekken, we zouden ginder wel zien hoe het was.
Ginder aangekomen zijn we alletwee een paar uur moeten gaan platliggen. 9u in de auto zitten valt toch altijd tegen ookal verliep alles heel vlot onderwerg.  Het enige waarvoor we nog uit onze kamer gekomen zijn op de dag van aankomst was voor de inschrijving en een snelle hap in het restaurant van het hotel.
Toen we zaterdagochtend wakker werden was de lucht grijs en alles nat. Dat viel tegen in vergelijking met vorig jaar.
Om 10u34 was de start voorzien van mijn tijdrit. Tijdens de opwarming die ik samen met Jurgen deed, voelde ik wel dat het redelijk goed zat in mijn armen. Het parcours van de tijdrit is de eerste 5 km voornamelijk in dalende lijn, aan het draaipunt gaat alles terug bergopwaarts met wind tegen. In dit laatste stuk lagen 2 zwaardere klimmen. Ik heb overal mijn tempo kunnen houden en ben nergens in moeilijkheden gekomen. Bij de aankomst was ik superblij omdat ik niet ingehaald was door achtervolgers, wat vorig jaar wel het geval geweest was.
Ik was 2 minuten rapper dan vorig jaar. Ik eindigde 18de in het klassement.
Nog een verschil met vorig jaar was mijn recuperatie na de tijdrit. Vorig jaar halfdood, dit jaar na een minuut al terug op adem.
Met de wegrit nog op het programma later op de dag, ben ik terug gaan rusten in het hotel.
Om 16u40 werden we al  verwacht voor de startopstelling van de H2's.
Ruim op tijd waren we ter plaatse, van Jurgen De Neve geen spoor. Waar hing hij nu toch weer uit?
Op een minuut van het startschot verscheen Jurgen dan toch, hij had zich van uur vergist, dacht dat de start een uur later zou zijn.
Bij de start kon ik aanpikken bij de kopgroep, maar ben er niet voor gegaan omdat ik van mezelf weet dat ik hun tempo niet kan volhouden. Ik zat met nog 2 anderen in de 2de groep en ik voelde dat ik de sterkste was. Halfweg de wedstrijd heb ik het verschil gemaakt op een klim en heb ik de rest van de koers alleen verder gereden. Ik kon zonder problemen mijn eigen tempo rijden zonder inzinkingen.
Het laatste kwartier werd het wel zwaar door de hevige wind die was komen meespelen.
Ik ben als 12de over de meet gereden, waar ik zeer tevreden met ben.
's Avonds zijn we met de ganse bende nog naar de prijsuitreiking gaan zien, in de tent gaan eten en ... niet te vergeten, een goei pint gaan drinken!!