Heidelberg Marathon 2011

Afsluiter van dit jaar was de marathon in Heidelberg. Met een toch wel bang hartje vertrokken we zaterdag. Na onze hectische avonturen van de voorbije weken waren we op onze hoede voor onverwachte verrassingen. Van verrassingen gesproken, Heidelberg werd één grote verrassing voor ons beiden, maar deze keer wel plezante!!
Het hotel kon niet slecht zijn, we hadden een kamer met king-size-bed geboekt in het Marriott Hotel. Het hotel, de inschrijving en het parcours lagen allemaal dichtbij mekaar. Bij de inschrijving liepen we Nico en Stefaan tegen het lijf. Samen met Stefaan zijn we een bus opgestapt om een korte rondrit te maken van het parcours. Naderhand konden we nog genieten van een lekkere nuddle party. Ilse werd verrast door één van de organisatoren die haar een perskaart gaf. Ze kon haar geluk niet op.
Zondagochtend verlieten we al snel onze prachtige kamer opdat we ons in alle rust konden installeren dicht bij de start.  De parking die we in gedachten hadden was al niet meer toegankelijk. We kregen een bekend gezicht in de gaten, Michael Baier, die ons naar een andere parkeerplaats bracht. Van zenuwen had ik geen last, wel van de koude. De gevreesde regen was uitgebleven, alleen de koude heeft ons serieus verrast .
De opwarming verliep niet zoals ik wou. Het draaide niet maar bleef er gelaten bij. Ik zou het wel zien.
Met ongeveer 150 man stonden we aan de start, wat echt wel héél veel is. Ilse wist niet waar eerst fotos te trekken. Ze kon haar hartje ophalen.
De start was zoals altijd héél snel, ookal zat er na amper 1 kilometer direct een brug in.Eens over de brug hadden we nog een scherpe bocht gevolgd door een kleine 10 km rechtdoor, daar kon ik juist niet aansluiten bij de groep voor mij.  Wij zijn dan met 3 gevallen en hebben aangesloten bij een achteropkomende groep. Omdat ik wist wat er nog lag aan te komen aan de overkant van het water, heb ik mezelf rustig in de groep gezet. Halfweg van de koers ben ik vooraan gaan aflossen wat goed aanvoelde. De laatste 8 km van de koers waren zwaar, er waren nog een paar versnellingen die ik goed kon opvangen. Omdat de straat half afgebakend was, was het moeilijk om in te halen en een goede plaats uit te zoeken voor de eindsprint. In de laatste 400 meter was de straat opnieuw breder en ging de groep sprinten.  Ik zag links nog een gaatje waar ik voluit ingedoken ben om dan de beste sprint van mijn ganse seizoen te rijden. Tot mijn grote verbazing won ik de sprint van de groep. Supergevoel!!
Ik had ook mijn persoonlijk record verbroken met bijna 5 minuten. 1.13.10 was mijn tijd voor de afgelegde marathon. De eindstreep van de race (44km) haalde ik op 1.18.25
Mijn jaar 2011 is meer dan geslaagd.

De uitslagen vind je HIER

Na de koers waren we uitgenodigd voor de HCT ceremonie waar prijzen uitgereikt werden van het HCT klassement.  Aan Ilse was voorafgaandelijk gevraagd geweest al haar fotos van de betreffende wedstrijden binnen te leveren voor een diashow. Tijdens een magnifiek buffet werden de prijzen uitgereikt. Ik mocht als 7de in mijn categorie naar voor gaan. Toen alle categorieën uitgedeeld waren, was er echter nog een speciale categorie aan de beurt, nl. de fotografen. Nu mocht Ilse, samen met Brigitte Neuske, naar voor gaan waar ze een prijs mocht ontvangen voor de mooie fotoreportages die ze telkens gemaakt had. Voor de verandering werden er fotos van haar genomen. Ze was helemaal ondersteboven van deze verrassing. Ze is toch met een kampioenenjacket vertrokken, waar ze heel fier op is.

Fotoreportage van de marathon, klik HIER

Fotoreportage van de HCT ceremonie, klik HIER