Omdat we niet wisten waar we juist moesten zijn, liepen we verloren en belandden we midden in de betoging.. We probeerden ons uit de voeten te maken en in al onze haast staken we ergens een kruispunt over waar dat blijkbaar niet mocht. De duitse politie had ons snel bij onze kraag. Ja, leg het maar eens uit in t duits. Niet simpel!
Nadat we onze auto teruggevonden hadden, wat ook nog een tijdje geduurd heeft, zijn we naar het hotel waar Ward verbleef gereden. Hij kon ons wel geruststellen maar toch ...
Zondagmorgen vertrokken we al rond 7 u aan ons hotel met een klein hartje. Een dik uur later dwaalden we nog steeds rond, ze stuurden ons zelfs op het parcours en de parking mochten we niet op. Dan maar terug naar Ward, hij zou ons wel voorrijden.
Om half negen stonden we uiteindelijk geparkeerd en konden we uitpakken.
De goesting was ver te zoeken om te starten.
Rond 11 u stonden we allemaal opgesteld aan de startlijn. Wat de voorbije wedstrijden voor mij steeds begon te verbeteren was een goede start nemen, dit mislukte deze keer volledig. Ik schakelde constant verkeerd en verloor veel tijd en een goede plaats. De groep was weg, ik probeerde nog met een andere handbiker om aan te sluiten maar dat was tevergeefs. We zijn aangepikt bij de groep die acher ons zat. We reden met ongeveer 15 man de ganse marathon verder. Ik voelde me wel sterk in deze groep en nam veel kopwerk voor mijn rekening. In de laatste kilometers zijn er nog een paar demarages geweest, ik heb mezelf toen rustig gehouden omdat ik niet wist hoe de laatste kilometer was.
Op ongeveer een kilometer voor de finish voelde ik dat de groep zenuwachtig werd. Toen er eentje demareerde net voor de brug, ben ik ook vol doorgegaan. Ik kon hem echter niet meer bijbenen maar ik was wel sterk genoeg om de rest van de groep achter te laten.
Ik eindigde 8ste in mijn categorie en 16de in het algemeen klassement met een tijd van 1.18.24.
Toen ik achteraf al een klein half uur aan de auto stond te wachten, kwam mijn vrouwtje er eindelijk door... ze was slechtgezind, boos en teleurgesteld. Ze was zoals het al het ganse weekend was geweest, van her naar der gestuurd, nergens doorgang, niet genoeg foto's kunnen nemen naar haar goesting.
Nooit of nooit zou ze nog naar Keulen komen. Ik denk als ik hier volgend jaar terug wil starten, het zelf zal mogen regelen want zij geeft forfait voor Keulen.
Toch heeft ze nog een kleine FOTOREPORTAGE kunnen verzamelen.
De volledige UITSLAG van de marathon.
De winnaar van Marathon Keulen : Vico MERKLEIN
