Deze morgen moesten we vroeg uit ons bed aangezien de start van de koers al om 8u was.
De ochtend verliep gelijk een trein zonder al te veel zenuwen. Ook de opwarming gaf me een goed gevoel. Dan de start: ik zat direct mee in de kopgroep, dat ging even goed maar toch moest ik lossen, naar mijn gevoel ging het 2 km/u te rap. Vanaf dat moment liep alles mis voor mij.
Ik belandde in een groep van 15 man. De snelheid was een stuk lager en ik voelde dat ik overschot had. Toen begon de ellende, bij elke bocht moesten we de seingevers wakker roepen want ze stonden d'erbij te slapen en gaven geen richting aan. We zijn met de ganse groep verkeerd gereden, een skiler heeft ons de weg naar het parcours moeten tonen. Toen we terug op het parcours zaten, zagen we dat we 8 km terug gestuurd waren. Toen we terug goed weg waren, overkwam me waar iedere deelnemer schrik van heeft: platte tube !!! Daar stond ik, schluss.. na 16 km.
Voorzichtig ben ik verder gereden om na meer dan 2 u en 50 lange kilometers aan de finish aan te komen.
Ons Ilse was in alle staten, ik kreeg nog tegen mijn voeten ook, ze was razend waar ik zolang gezeten had, maar t is haar vergeven, ze was ongerust geweest. Haar fotoreportage is het enige pluspunt van deze dag.
Fotos van Ilse : klik hier
