Duisburg marathon .. wat een race

meer FOTOS Rhein-Ruhr-Marathon , KLIK HIER

Het begon vannacht al, Nico die een sms stuurde dat hij niet kon komen wegens ziekte. Dus stond ik als enige Belg aan de start. Opwarming ging goed, en door mijn goed resultaat van Dusseldorf marathon had ik een mooie startplaats gekregen op de 5e-6e rij. Daar stonden we dan in de lichte regen  te wachten op het startsignaal.... Maar ... er was een verkeersongeval gebeurd op het parcour, 2 wagens op elkaar gebotst en de start werd telkens met 5 minuten uitgesteld. Uiteindelijk na 30 minuten konden we vertrekken. Rechts van mij hingen ze na 5 meter al op een hoop,.... BANG, BOENK en ik lag ineens op mijn linkerzij. Ik weet zelfs niet wat er gebeurd was, alleen dat ik aan een inhaalrace kon beginnen nadat ik mij terug had rechtgeduwd. Na 10km van achtervolging kwam er 2 man vanuit de achtergrond aansluiten en hebben we dan met 3 het gat op een groepje kunnen dichten. Maar door de zware regenbuien had ik geen rem meer , het nadeel van mijn carbon voorwiel. Ik had beter moeten weten. Na 22 km is mijn licht dan stilaan beginnen uitgaan en heb ik moeten lossen, alleen op pad dan maar. Iets verder kom ik tegen 30 op een kruispunt, niks te zien, ik rechtdoor dus. Begint daar ineens madam de police te roepen  dat het naar rechts was. Zij had niet beter gevonden dan een praatje te slaan in plaats van de koers in de gaten te houden. Tsja eer ik gestopt en gedraaid was, was ik dik 2 minuten kwijt. De weg ging dan gelijk omhoog met iets verder een brug. Ik was wel mijn goede ritme kwijt en het was vechten tot het eind. Eindtijd 1u 30min 10sec.  Goed is iets anders maar de omstandigheden meegeteld valt het best nog mee.

BCP

2 jaar heeft het geduurd vooraleer we wisten wat BCP was! Iedere keer dat we bij Peter, de fietsemaker, gingen voor reparaties aan mijn handbike, zagen we mooie fietsen van het merk BCP??? Wat is dat voor een merk? Nooit van gehoord! Uiteindelijk na 2 jaar hadden we het door, BIKE CENTER PETER.  T was zijn eigen ontwerp, merk! Intussen kriebelde het zo erg, dat we een originele BCP gekocht hebben! Niet voor mij, want dat zal moeilijk gaan. hahaha. Ilse heeft de fietsmicrobe terug te pakken door het goede weer en voor mij is het ook plezanter als zij meefietst, met haar moutainbike was het te zwaar. 3 weken geleden liet ze haar opmeten en vandaag was de kader al binnen. Nu nog de montage en ze kan volgende week al in mijn wielen gaan hangen.

onze mechanieker, de Peter

gedaan met rusten

De kater van het weekend is verteerd. Gisteren naar de dokter geweest en ik zit met een vitaminetekort. Nu ik weet wat de oorzaak is en hoe het te verhelpen gaat mijn moraal dan ook weer de hoogte in. Gisteren een uurtje buiten geweest en vandaag wegens het goede weer nog op de rollen getraind. Het ging toch al een beetje beter, morgen een paar uurtjes buiten met Dirk en hopen dat het vertrouwde gevoel terug komt.  Eindelijk is het in orde gekomen met mijn carbonwielen dus dat geeft ook een extra stimulans voor zondag, de marathon in Duisburg.

Houthalen

meer fotos vind je hier

Zoals je kan zien op de fotos, ging het mij niet. Alle kracht leek uit mijn lichaam verdwenen te zijn, alsof ik voor t eerst met een handbike de baan op ging. Ik weet niet wat er me overkomen is en kan alleen maar nog meer rusten de komende dagen. Een doktersbezoek staat alweer gepland. Het enige plezante aan de wedstrijd was dat we met 7 maten aan de start stonden. Voor de anderen was het gisteren een meer dan geslaagde wedstrijd. Proficiat mannen!

RUST

Op aanraden van mijn dokter moet ik het de 2 komende weken rustig aan doen.. Ik weet nu waarom ik  de voorbije dagen minder goed in mijn vel zat, ik heb namelijk vorige week een virale infectie opgelopen en zit met een kriebel in mijn keel. Mijn trainingen zijn deze week tot het minimum beperkt. Ik neem wel deel aan de wedstrijd in Houthalen komende zaterdag. Hopelijk voel ik me snel beter en met wat hulp van beter weer heb ik er wel vertrouwen in.

de supporters uit Heultje

Zondag was er voor de eerste keer dit jaar mijn supportersclub bij, waaronder zijnde (van links naar rechts) de voorzitter van het feestcomité onze Sooi, Johnny Boez en Freddy Lee den driver. Scholl manne!!!

Schijndel NL

Het begon al goed deze morgen ... halfweg onze rit richting Schijndel..... AAAA  OE OE OE KOERSKLEDIJ vergeten!!!!!!!!
1 ding moest ik inpakken, mijn koerskledij, voor al de rest had Ilse gezorgd, en zelfs dat ging mij niet af. Tijdens de opwarming had ik terug het gevoel dat er niet genoeg kracht in mijn armen zat.
De race: de start was goed, ik had mij niet laten wegdrummen en zat goed in het wiel van de Ward. Ik kon een paar keer goed overnemen en zat mee vooraan. Maar lang duurde dat mooie liedje niet. Ze waren duidelijk te sterk en reden weg. Hierachter vormde zich een groepje van een man of 10 met mijn ploegmaat Nico erbij. Het was op sommige stukken beuken tegen de wind in en de vele haakse bochten maakte het ook niet gemakkelijker. Voor mij was het vechten om in het wiel te blijven, overnemen ging niet en als ik dan toch overnam dook de snelheid  naar beneden. Uiteindelijk ben ik dan toch in het wiel van mijne ploegmakker gebleven en zijn we de rest kwijt gespeeld. Uiteindelijk waren we 2e en 3e in onze categorie. Al bij al geen slechte uitslag voor een slechte dag.

Een dikke proficiat aan collega Ward die verdiend de gele trui won!

Met 5 maten aan de start in Schijndel!

meer fotos van de wedstrijd, klik hier

ff losbollen

Zaterdag zat het al wat minder, een half uurtje losbollen gaf mij niet het gevoel van de weken ervoor. De koude en de regen van de week hadden toch sporen nagelaten. Niet te min heb ik mij toch geamuseerd in het wiel van mn 2 compagnons.

Fietsmicrobe

Deze week mijn rollen vanonder het stof vandaan gehaald, niet voor mij nee. Na lang zeuren aan Ilse hare kop is ze terug in gang geschoten met fietsen. Verleden jaar is ze veel mee gaan trainen met mij en dit jaar is het er nog niet van gekomen. Te koud, te nat, teveel wind ......... Uiteindelijk is ze maandag in gang geschoten, woensdag zijn we samen buiten geweest en nu het weer terug beter wordt .........  hoop ik hare fysiek ook, dat we ons tochtjes van vorig jaar kunnen verderzetten. Alleen rijd ik dit jaar een stuk sneller dan vorig jaar, als da maar goe komt..

Door de wind .... door de regen ...

Opwarming van de aarde ???  T mag gaan beginnen.. Het was koud en nat vandaag tijdens de training. We hadden met 4 man afgesproken voor een training van 3 u. Maar ik heb niemand gezien. Dat is het nadeel voor mij nu dat ik deelneem aan wedstrijden, ik kan en mag het me niet permiteren trainingen over te slaan. Ook bij slecht weer ga ik de baan op. Door de wind en de koude was het toch wel zwaar. En toch kwam ik nog andere wielertoeristen tegen, waarvan ik er eentje bijna in t decor gereden heb, mijn remmen had het alweer begeven. Morgen nog een training van 2 u, zaterdag rusten en dan zondag naar Schijndel voor een wedstrijd van 75 min.

groepstraining van 3u

Dinsdag = groepstraining. We waren vandaag met 6. Schoon groepke. We hebben een nieuwe toer uitgeprobeerd, wat heuveltjes meegepakt. t was puffen en zweten. t was de eerste keer dit jaar dat ik bergop voluit getraind heb, ik moest veel zoeken naar mijn beste cadans, t was ofwel te groot ofwel te klein. De rustdag van gisteren en de behandeling van de kinesist hebben me deugd gedaan. De kwetsuur op mijn rug/schouder  is genezen. Het weer vandaag hadden we ook mee, het begon pas te regenen na de training. Morgenvroeg eerst nog passeren bij de dokter voor de krampen in mijn buik en dan nog een rustige duurtraining afwerken van 90 minuten.
Nog ander goed nieuws ontvangen vandaag van CTO , mijn nieuwe rolstoel is onderweg, hij zit ergens op een vliegtuig vanuit Amerika. Hopelijk verloopt de reis goed en gooit de stofwolk geen roet in het eten.

Gekwetst !

Rugpijn... het begon vrijdag ... ik had een beetje last van rugpijn na de training, dus rap naar de kinesist voor een behandeling. Zaterdag verliep mijn training vrij rustig, weinig of geen last. s Avonds verergerde de situatie, ik kon nog nauwelijks bewegen zonder pijn, zelfs diep ademen deed pijn. Met ne pijnstiller naar bed, maar toch een zeer onrustige nacht gehad. Deze morgen moest Ilse me uit bed helpen, want alleen lukte het niet. Ik had een duurtraining van 3u op het programma staan vandaag. Op karakter toch maar vertrokken. Tijdens de training had ik nauwelijks last. Daarna was het weer een pak slechter. Iedere transfer is moeilijk, alsof ze met een mes in mijn schouder steken. Morgen heb ik een rustdag en ga ik nog langs bij de kinesist, hopelijk gaat het dan beter.

moederdag

Lang leve moeder!  Morgen worden de mama's hier gevierd, vandaar al een foto om hen al een beetje in de sfeer te brengen!

Beterschap

Mijn marathon is ondertussen verteerd. Gisteren 90 minuten los gereden, en nog eens bij de kinesist gepasseerd. Mijn schouder is goed hersteld op een paar dagen tijd. Vandaag stond er 3u training op de agenda. Het was vrij zwaar door de wind, maar doordat we met 4 man  weg waren konden we beurtelings kop trekken. Op het einde van de training moest ik nog 10 minuten alles geven en met de wind vol in de rug was dat zalig. Alleen spijtig dat je dan op zo'n moment geen enkele wielertoerist tegenkomt. Ik voel dat ik beter word, alleen is het afwachten of mijn schouder er ook zo over denkt.

een dag later

Twee weken geleden na mijn eerste wedstrijd in Korschenbroich stak ik 's anderendaags perte totale in de zetel, een groot verschil met vandaag! Ik voel me wel moe maar toch wel goe. Deze nacht heb ik nog wel de voorbije koers nog ne keer of 4 gereden, opnieuw en opnieuw... misschien dat ik me daardoor nog wat moe voel. Vandaag ben ik bij mijn sportdokter en kinesist geweest om mijn schouder te laten behandelen.  De kwetsuur van eind vorig jaar speelt me weer parten doch in mindere mate. Morgen hervat ik opnieuw mijn trainingen.

Feniks supportersclub

De supporters van het FENIKS handbiketeam waren ook weer op post!

Deze morgen om half zes was het zover. De nacht had lang geduurd, elk uur gezien, heel onrustig en heel weinig geslapen! Om half 7 waren we al op weg naar de gereserveerde parking voor handbikers. De zenuwen gierden door gans mijn lichaam. Nico arriveerde pas om 7u15, met kleine oogjes en volgens mij ook met  veel zenuwen. De opwarming verliep goed behalve voor Nico want zijn voorwiel stond nog los.
De start ...   was drummen met 70 man! Ik werd al gelijk ingesloten en moest vechten om mij vrij te krijgen. Ik zag Nico en Ward links opschuiven naar voor, ik heb dan maar de recherkant genomen om ze bij te benen. De eerste 10km waren moordend. Iedere keer dat ik naar mijn computerke keek wees dat ding meer dan 35km/u aan met pieken tot boven de 40. Tot  halfweg koers heb ik me achteraan in het groepje gehouden, dan ben ik meer naar voor doorgeschoven. De laatste 5 km ben ik kop gaan trekken om te zien wat ik er kon uithalen.
T was een zware koers met veel haakse bochten en we moesten oppassen voor de vele tramsporen. De voorspelde regen viel er pas uit toen we al terug aan de auto waren.
Mijn eindtijd was 1u21min. Mijn eerste marathon mag ik gerust geslaagd noemen, alsook het ganse weekend.

op naar Düsseldorf

Na mijn paniekaanval van vrijdagavond, heb ik toch goed geslapen. Rond 10u waren we op weg richting Düsseldorf.  Wonderwel verliep de rit vrij goed met behulp van onze gps die ons deze keer niet in de steek liet. Kort na het inchecken arriveerde Ward ook. Een redding voor mij want Ward was er al geweest en zo konden we met hem op verkenning gaan. Ondanks alle slechte weersvoorspellingen was het ginder 20° wat zeer aangenaam was. Na het ophalen van onze startnummer zijn we nog een pizzeria binnengestapt voor een lekkere tagliatelli, daarna rustig in het hotel nog een paar koffietjes gedronken en als afsluiter van de dag nog een avondwandeling gemaakt. Ward bleef opvallend cool terwijl ik de stresskip was.

Düsseldorf marathon

Voor wie al eens komt kijken hoe het geweest is in Düsseldorf, vindt hier al een foto!